| یک شب آتش در نیستانی فتاد |
|
سوخت چون اشکی که بر جانی فتاد |
| شعله تا سرگرم کار خویش شد |
|
هر نیی شمع مزار خویش شد |
| نی به آتش گفت: کاین آشوب چیست؟ |
|
مر ترا زین سوختن مطلوب چیست؟ |
| گفت آتش بی سبب نفروختم |
|
دعوی بی معنی ات را سوختم |
| زان که می‌گفتی نیم با صد نُمود |
|
همچنان در بند خود بودی که بود |
| مرد را دردی اگر باشد خوش است |
|
درد بی دردی علاجش آتش است |
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
